 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Чаго б я хацела?
Быць маленькай вяснушкай на носе ветру,
Ехаць у машыне з аткрытым верхам
Побач з мужчынам у сталым веку,
А хай і падлеткам.
І быццам усё, што было дагэтуль,
Толькі мытня за якою гэтае лета.
Закінуў Бог ў мяне сэрца,
Як у пруд манэту,
І загадаў жаданьне,
І зьнік у паветры,
І засталося ўсё акрамя веры.
Выстаў мой багаж за дзьверы,
Выкінь мой квіток з акна,
Выкінь мой сумнеў і боль –
Уу іх няма патрэбы больш,
Бо мы сёньня будзем разам да відна.
І горы прыселі як бегуны на старце,
І вецер уздымае іх зялёныя майкі,
А потым горы – гігантскія чарапахі,
А потым ён прапануе мне развітацца.
І быццам колер ягонае скуры – гэта
Дакладны колер сонца падчас зьмярканьня,
І дарога выскоквае з-пад колаў,
Як зграя саранчы, і нясецца ўдалеч.
І быццам вейкі з Божых вачэй,
Падаюць зоркі – ярчэй, яшчэ!
І Бог не пасьпявае з жаданьнем,
А Богу трэба – хутчэй! Хутчэй!
І немагчыма заснуць з тым мужчынам,
Зь ім цела становіцца ўначы
Музыкай саранчы.
Чаго б я хацела?
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
